طبقه بندی از
دستکش های پزشکیهدف از استفاده از دستکش جلوگیری از آلوده شدن دست ها به کالاهای مسروقه یا میکروارگانیسم ها، جلوگیری از انتشار میکروارگانیسم هایی است که از قبل روی پوست یا دست ها وجود دارد، جلوگیری از آسیب های شیمیایی یا کاهش صدمات ناشی از اشیاء تیز.
با توجه به جنس دستکش، آنها به دو دسته تقسیم می شوند: دستکش لاتکس، دستکش نیتریل، دستکش پلی اتیلن (PE) و دستکش پلی وینیل (PVC).
دستکش نیتریل: این یک جایگزین ایده آل برای دستکش های لاتکس است. به خوبی با پوست دست می آید و راحتی فوق العاده ای دارد. مناسب برای عملیات غیر استریل شامل تماس پرخطر با خون یا مایعات بدن؛ عملیات شامل تیز، جابجایی مواد سیتوتوکسیک و مواد ضدعفونی کننده.
با توجه به ماهیت کار می توان آن را به دستکش های استریل و دستکش های غیر استریل و دستکش های غیر استریل به دستکش های بازرسی تمیز و دستکش های خانه داری تقسیم کرد.
دستکش استریلیزاسیون جراحی: به صورت آسپتیک استفاده کنید. عمدتاً برای اعمالی که نیاز به عقیمی بالا دارند، مانند عمل های جراحی، زایمان، قرار دادن کاتتر مرکزی و تهیه محلول های تغذیه کامل تزریقی استفاده می شود.
دستکش معاینه تمیز: تمیز و غیر استریل. هنگامی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با خون، مایعات بدن، ترشحات، مدفوع و مواردی که آشکارا توسط مایعات بدن آلوده شده اند، تماس می گیرد.
دستکش های خانه داری: تمیز و قابل استفاده مجدد. به طور عمده در مورد عدم تماس مستقیم با بدن انسان استفاده می شود، برای تمیز کردن اشیاء محیطی می توان از دستکش های خانه داری استفاده کرد.