مزایا و معایب پانسمان های مختلف پزشکی

مزایا و معایب مختلفپانسمان های پزشکی
1. گاز
پانسمان های گاز از مواد بافته شده یا نبافته، عمدتاً از مواد پنبه ای، با اشکال و اندازه های مختلف ساخته می شوند. می توان از آن برای زخم های عفونی، پانسمان و محافظت از زخم، مدیریت ترشحات زخم و زخم هایی که نیاز به تغییر مکرر پانسمان دارند استفاده کرد.
مزایا: ارزان و آسان برای به دست آوردن. برای هر نوع زخمی قابل استفاده است.
معایب: نیاز به تعویض مکرر دارد که هزینه کل را افزایش می دهد. ممکن است به بستر زخم بچسبد. باید در ترکیب با سایر انواع پانسمان استفاده شود. نمی تواند الزامات ترمیم زخم مرطوب را برآورده کند.
2. پانسمان شفاف
پوشش شفاف فیلم نیمه تراوا است و به اکسیژن و بخار آب اجازه عبور می دهد و در عین حال از عبور آب و باکتری ها جلوگیری می کند. معمولا از مواد پلیمری مانند پلی اورتان ساخته می شود. می توان از آن برای تثبیت تجهیزاتی مانند نقایص جزئی پوست، نواحی اهدایی پوست، سوختگی های جزئی، زخم های فشاری مرحله اول و دوم و لوله های انفوزیون داخل وریدی استفاده کرد.
مزایا: قیمت پایین؛ تناسب خوب، می تواند به طور مداوم روی زخم تا 1 هفته استفاده شود. کمک به دبریدمان اتولیتیک؛ جلوگیری از اصطکاک بستر زخم؛ زخم را بدون برداشتن مشاهده کنید. رطوبت متوسط ​​بستر زخم را حفظ کنید تا از آلودگی باکتریایی جلوگیری شود.
معایب: ممکن است به برخی از زخم ها بچسبد. نمی توان از آن برای زخم های شدید استفاده کرد. زخم مهر و موم شده است، که ممکن است باعث خیس شدن پوست اطراف شود.
3. حباب
پانسمان های فوم معمولاً ساختاری چند لایه دارند که عموماً از یک لایه تماس زخم ضد چسبندگی، یک لایه جذب اگزودا و یک لایه پشتی ضد آب و ضد باکتری تشکیل شده است. چسبیدن به بستر زخم آسان نیست، فضای مهر و موم ایجاد نمی کند و عملکرد جذب خوبی دارد. قابل استفاده برای: درمان و پیشگیری از زخم فشاری، سوختگی های خفیف، پیوند پوست، زخم پای دیابتی، محل های اهدا کننده پوست، زخم های وریدی و غیره.
مزایا: زخم های راحت و غیر چسبنده. عملکرد جذب بالا؛ فرکانس کم تعویض پانسمان مورد نیاز؛ اشکال و اندازه های مختلف، مناسب برای قسمت های مختلف تشریحی.
معایب: ممکن است نیاز به استفاده از پانسمان دو لایه یا نوار برای رفع آن باشد. هنگامی که ترشح بیشتر باشد، اگر به موقع جایگزین نشود، ممکن است باعث خیس شدن پوست اطراف زخم شود. نمی توان برای اسکار یا زخم های خشک استفاده کرد. برخی از پانسمان های فوم را نمی توان برای انواع خاصی از زخم ها مانند زخم های عفونی یا زخم های سینوس استفاده کرد. افزایش قیمت محصولات وارداتی نیز باعث محدود شدن تبلیغات آنها می شود.
4. پانسمان هیدروکلوئیدی
پانسمان هیدروکلوئیدی توانایی خاصی برای جذب مایع دارد و حاوی ذرات کلوئیدی مانند متیل سلولز، ژلاتین یا پکتین است که در تماس با مایع می تواند به یک ماده ژله مانند تبدیل شود. پانسمان های هیدروکلوئیدی عموماً دارای ویسکوزیته قوی هستند و به مهارت های خاصی نیاز دارند و هنگام استفاده از آنها از دستورالعمل های سازنده مانند اندیکاسیون ها و زمان استفاده پیروی می کنند. قابل استفاده برای: سوختگی، زخم فشاری، زخم وریدی، فلبیت و غیره.
مزایا: می تواند دبریدمان اتولیتیک را ترویج کند. برای محافظت از زخم بستر زخم را ببندید. ضد آب و مسدود کردن باکتری ها، جلوگیری از آلودگی ادرار و مدفوع. ظرفیت جذب اگزودا متوسطی دارد.
معایب: ممکن است بقایایی روی بستر زخم باقی بماند که ممکن است با عفونت اشتباه گرفته شود. لبه های پانسمان در مناطق مستعد اصطکاک به راحتی فر می شوند. در صورت وجود عفونت نمی توان از آن استفاده کرد. پس از جذب اگزودا، پانسمان تا حدودی سفید می شود که ممکن است باعث سوء تفاهم شود. اگر پانسمان خیلی چسبنده باشد، اگر پانسمان بعد از مدت کوتاهی جدا شود، ممکن است باعث آسیب پوست شود.
5. پانسمان آلژینات
پانسمان آلژینات از عصاره جلبک دریایی قهوه ای تشکیل شده است. می تواند ساختار بافته شده یا غیر بافته شود. توانایی بالایی در جذب اگزودا دارد و در تماس با اگزودا ژلاتینی می شود. قابل استفاده برای: زخم های وریدی، زخم های سینوسی، زخم های شدید تراوش.
مزایا: ظرفیت جذب قوی؛ می تواند برای زخم های عفونی استفاده شود. زخم های غیر چسبنده؛ ترویج دبریدمان اتولیتیک
معایب: باید از پانسمان دو لایه استفاده شود. ممکن است باعث کم آبی و خشکی بستر زخم شود. استفاده نادرست از تاندون ها، کپسول های کلیدی یا استخوان ها باعث خشک شدن و نکروز این بافت ها می شود. پانسمان آلژینات در صورت استفاده در سینوس یا زیر آن، در صورت ماندن بیش از حد طولانی در بستر زخم، کاملاً به ژل تبدیل می شود. برخی از محصولات در خارج کردن مشکل دارند و باید با نرمال سالین شستشو شوند.
6. پانسمان پزشکی هیدروژل
به پانسمان های هیدروژل ورقه ای و پانسمان های هیدروژل آمورف تقسیم می شود، محتوای آب بسیار زیاد است، اغلب بیش از 70٪ است، بنابراین ظرفیت جذب اگزودا ضعیف است، اما می تواند به طور فعال رطوبت را برای زخم های خشک فراهم کند. هیدروژل های قرص عمدتاً در مراحل پایانی ترمیم زخم، مانند پیشگیری و درمان اپیتلیال یا فلبیت، و درمان خارج سازی داروهای شیمی درمانی استفاده می شود. اثر بسیار خوب است. به هیدروژل های آمورف ژل دبریدمان نیز گفته می شود. این عمدتا برای کمک به دبریدمان اتولیتیک و نرم شدن اسکار استفاده می شود. تولید کنندگان عمده پانسمان محصولات مشابهی دارند. اگرچه ممکن است مواد تشکیل دهنده کمی متفاوت باشند، اما تأثیر آن اساساً یکسان است. این یک پانسمان رایج در عمل بالینی است.
مزایا: می تواند به طور فعال آب را برای خشک کردن زخم ها پر کند و شرایط ترمیم مرطوب را حفظ کند. به زخم نمی چسبد. و دبریدمان اتولیتیک را ترویج می کند.
معایب: قیمت بالاتر است.
7. پانسمان طبی مرکب
پانسمان طبی کامپوزیت را می توان با هر نوع پانسمانی مانند ترکیب گاز روغنی و فوم یا ترکیبی از پانسمان آلژینات و یون نقره ترکیب کرد و به عنوان پانسمان یک لایه یا دو لایه استفاده کرد. بسته به نوع پانسمان، می توان از آن برای انواع زخم استفاده کرد.
مزیت: استفاده آسان.
معایب: قیمت بالاتر، عملکرد هزینه کمتر. انعطاف پذیری نشانه کمتر
با افزایش تجربه مدیریت زخم، متوجه خواهید شد که توانایی شما برای کنترل انواع پانسمان نیز بهبود می یابد. پس از درک ویژگی ها و نشانه های انواع پانسمان، می توان کارایی و اثربخشی درمان زخم را بهبود بخشید. نظارت دقیق همچنین می تواند نشانه های پانسمان را گسترش دهد. به عنوان مثال، در عمل، برخی از پزشکان از پانسمان های هیدروکلوئیدی برای بستن زخم های زخم وریدی با رسوبات فیبرین بیشتر استفاده می کنند و از هیدروژل ها برای نرم کردن بافت نکروزه و رسوبات سلولز در بستر زخم استفاده می کنند تا استفاده از آن آسان باشد. دبریدمان. هر متخصص زخم باید به انواع پانسمان ها تسلط داشته باشد و با آنها آشنا باشد تا زرادخانه پانسمان خود را تشکیل دهد.