بی اختیاری و مراقبت های بهداشتی

بی اختیاری و مراقبت های بهداشتی یک علم کاربردی است که به پرستاری در منزل و پرستاری با حقوق تقسیم می شود. پرستاری باید مطابق با وزارت بهداشت، ملی WeiJianWei، بخش مدیریت پزشکی تحت مقررات مربوطه قوانین و مقررات پرداخت شود تا برنامه پرستاری مربوطه، سازمان یافته و هدفمند، برنامه ریزی شده برای تکمیل پایه یا مراقبت های معمول پرستاری، مشاهده انجام شود. برای درک اساس وزن بدن بیمار، با توجه به داده ها، یا به دست آوردن تغییرات وضعیت نظارت بر بیماری برای مطابقت با دکتر درمان کامل برای بیمار، تقویت بازرسی تزریق و آموزش، درمان به موقع اختلافات پزشکی، برای جلوگیری از وقوع حوادث پزشکی. علائم حیاتی بیماران بحرانی پایش می‌شود، نمونه‌ها جمع‌آوری می‌شوند، وزن و تغذیه به طور منظم جمع‌آوری و آنالیز می‌شوند و از جنبه‌های فیزیولوژیکی، روان‌شناختی، اجتماعی، فرهنگی و معنوی به زندگی روزمره، فعالیت‌های روزانه، دارو و ایمنی بیماران توجه می‌شود. اگر می توان به بیمار انفارکتوس میوکارد نشان داد: فیزیولوژیک - درد، یخ زدگی قفسه سینه، تنگی نفس. روانی - ترس، ترس؛ ایدئولوژیک و فرهنگی - درجه خودشناسی و درک دانش بیماری؛ معنوی - مورد توجه و احترام پرستاران و پزشکان است.
از آنجایی که درمان و پیامد بیماری روان تنی و عوامل روانی-اجتماعی نزدیکتر است، وضعیت عاطفی و تغییرات روانی بیمار مستقیماً بر اثر درمان بیماری و درجه توانبخشی تأثیر می گذارد، بنابراین پرستاری روانشناختی بیماری روان تنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اهداف اصلی بی اختیاری و مراقبت های بهداشتی عبارتند از:
1. رهایی از بیماری از تنش، اضطراب، بدبینی، افسردگی و سایر احساسات، افزایش اعتماد به نفس برای غلبه بر بیماری.
2. آموزش صحیح و به موقع بهداشتی به بیماران کمک می کند تا در اسرع وقت با نقش های جدید و محیط بستری سازگار شوند.
3. به بیماران کمک کنید تا روابط بین فردی جدید، به ویژه روابط پزشک و بیمار را برای انطباق با محیط اجتماعی جدید برقرار کنند.
وقتی فردی بیمار می شود، نقش او در جامعه تغییر می کند. در نتیجه نقش ناگهانی بیمار و همچنین تغییر محیط زندگی، روابط بین فردی، بیمار اغلب به سختی می تواند خود را با شرایط ناگهانی سازگار کند، برخی مشکلات روانی ایجاد می شود که نیاز به پرستاری روانشناختی دارد تا به بیمار کمک کند تا ایجاد بهترین حالت روانی برای درمان و توانبخشی. پرستاری روانشناختی نه تنها به توانبخشی بیمار کمک می کند، بلکه از طریق اجرای پرستاری کلی بیمار، اثر پرستاری را بهبود می بخشد. همچنین برای بهبود اثر درمان بالینی مفید است، به طوری که بیماران به زودی بهبود می یابند.